ماهيت دانش سياسي در ايران دوره اسلامي چيست؟ گفتمان‌هاي دانش‌هاي سياسي چگونه ظاهر آن‌ها را بر مبناي بستر اجتماعي و ساختار قدرت تبيين و تحليل كرد؟ چه نسبتي ميان دانش سياسي و قدرت در هر دوره وجود دارد؟ نظريه‌پردازان اين دانش كدام‌اند؟ انديشه و سياست اكنون، محصول سه ميراث فكري است: يكي انديشه شاهي ايران باستان، دوم عقلانيت سياسي سنتي ايران دوره اسلامي، سوم وجود عمده‌اي از تمدن و تجدد غربي كه در آستانه انقلاب مشروطه و پس از آن در ايران رسوخ كرد. فهم شرايط انديشه و سياست مستلزم شناخت اين سه سرچشمه فرهنگي است. كتاب حاضر كه دوره اسلامي را بررسي مي‌كند، ناظر به گفتگوي انتقادي از زاويه خاستگاه دوم است و لذا نمي‌تواند به نظريه ايران‌شاهي بپردازد...