کتاب حاضر بررسي پاسخ شماري از متفکران قارهاي به موضوع شر خصوصاً هولوکاست و رنج ناشي از آن است. البته مباحث کتاب ضرورتاً محدود به هولوکاست نيست، و مي‌تواند واکنش اين متفکران به هر شر دهشتناکي تلقي شود. نويسنده در فصل نخست، به ‌طور کلي، به تئوديسيي نظري (توجيه عدل الهي)، ابتدا در تفکر انگليسي-امريکايي و سپس در تفکر قاره‌اي، مي‌پردازد و ناکارآمدي اين تفکر را متذکر مي‌شود. آنگاه در اداميي کتاب، توضيح مي‌دهد که متفکران اگزيستانسياليست يهودي و مسيحي (به‌ترتيب، بوبر و مارسل) و متفکران چپ يهودي و مسيحي به‌ترتيب، ارنست بلوخ و يوهان باپتيست متس از منظري ديگر کوشيده‌اند به مسئليي رنج و شر واکنش نشان دهند. البته نويسنده، حين بحث، پاي متفکراني ديگر را هم به ميان مي‌کشد. نقطيي اشتراک هميي اين متفکران آن است که توجيه عدل الهي را در شکل کلاسيکش ناکارآمد مي‌دانند. نويسنده مي‌کوشد نشان دهد چگونه انديشمندان قاره‌اي، فراتر از توجيه‌نظري عدل الهي، کوشيده‌اند رويکردي وجودي‌تر به شر و به رنجديدگان داشته باشند و، علاوه بر اين، پيشنهادهايي براي مواجهيي فعالانه و خلاقانه با شر مطرح کنند.