انقلاب اسلامي 1357 در مورد مسئله مدرنيت در خاورميانه و ايران نقطه عطفي به وجود آورد. جامعه‌اي كه تمام ظواهرش به سرعت در حال مدرن شدن بود. تقريبا يك‌ شبه به دولتي دين سالار تبدي شد. غالبا چنين گمان مي‌رود كه طيغان ايران عليه مدرنيت پس از 1357 نمايانگر واكنش به فرايند مدرن‌سازي‌اي است كه از كودتاني 28 مرداد 1332 آغاز شده. بر اين اساس مي‌توان بسياري از تحليل‌ها را در مورد ايران از سال 1357 به بعد گلايه‌هايي دانست بر ناكامي ايران در همراهي با نيروهاي مدرنيت و نهادهاي دموكراسي.