گرچه مطالعه مدرن‌سازي در تركيه و ايران موضوع پژوهش‌هاي دانشگاهي متعددي بوده است، اما اين پژوهش‌ها تنها اجراي مدرن‌سازي از بالا را برمي‌رسند، يعني اقداماتي را كه نظام‌هاي سياسي براي تغيير جوامع، وضع قوانين و مقررات جديد و بنيان نهادن نهادهاي اجتماعي و سياسي جديد برمي‌گزينند. اما واكنش جامعه به اين اصلاحات و تغييراتي كه از بالا نشئت مي‌گرفت در اين پژوهش‌ها غايب است. سازش و مقاومت در برابر مدرن‌سازي، رابطه بين مردم عادي و دولت در تركيه و ايران و واكنش جامعه به اصلاحات و تجدد آمرانه در اين كشورها موضوع مقالات اين كتاب است.