مملكت آدم‌هايي را لازم دارد كه يك قدم بر‌مي‌دارند. در دوره‌هايي كه نيروهاي فرهنگي و هنري به دلايل مختلف قدمي برنمي‌دارند دوره‌هاي اتلاف وقت است. آدمي پير مي‌شود و مي‌ميرد و هيج كاري نكرده است. يك بار من به اين مسئله فكر كردم كه در ميان جمعيت ايران چه ميزان از نيروهاي خلاق و كارآمد حرام مي‌شوند؟ و البته همان طور كه مي‌داني اگر شخصي در مملكتي باشد كه پيشاپيش بداند فكرش را رد خواهند كرد ديگر به نوآوري نمي‌انديشد.