آيا در رسانه اجتماعي ما واقعا خودمان هستيم؟ آيا مي‌شود از ارتباط با افرادي که از آنها شناخت اجمالي آنلاين داريم بهره‌اي ببريم؟ چرا کساني سفره دل خود را زياده در سايت‌هاي شبکه ‌هاي اجتماعي باز مي‌کنند؟ روان‌شناسي رسانه اجتماعي به اين مي‌پردازد که چگونه بخش بزرگي از زندگي روزمره ما در فضاي آنلاين سپري مي‌شود و اين موضوع چه تأثيراتي بر هويت و به ‌زيستي و روابط ما مي‌گذارد. کتاب از سويي نشان مي‌دهد که پروفايل ‌ها و هم ‌پيوندان آنلاين و استاتوس‌ ها و اشتراک‌گذاري عکس ‌ها چگونه مي‌توانند راهي براي ابراز خودمان و شکل‌دهي به دايره تعاملاتمان باشد، و از سوي ديگر مشکلات رسانه اجتماعي از قبيل مسائل مربوط به حريم خصوصي را برجسته مي‌کند. از فومو (ترس جاماندن) گرفته تا فرپينگ (تغيير دادن اطلاعات پروفايل فرد در شبکه اجتماعي بدون اجازه او) و از ‌توييت زدن گرفته تا سلفي‌گذاشتن، روان‌شناسي رسانه اجتماعي نشان مي‌دهد که رسانه اجتماعي چگونه دنياي ارتباطي کاملا جديدي ايجاد کرده است و، خوب يا بد، احتمالا کماکان سهم مهمي در چگونگي درک ما از خودمان خواهد داشت.