تصويري كه پس از خواندن خانه‌ي زويا در ذهن خواننده شكل مي‌گيرد تصويري جهنمي از انحطاط و زوال در جامعه‌ي شوروي است. در اين نمايش‌نامه نيز مانند پاره‌اي ديگر از آثار بولگاكف تم مهاجرت حضوري جدي دارد و توانايي و مهارت نويسنده در تجسم دراماتيك فضاي آن دوره كاملا مشهود است. بولگاكف در خانه‌ي زويا نيز مانند كاري كه در رمان مرشد و مارگاريتا كرده، سعي در اثبات اين مساله دارد كه واقعيت‌هاي زندگي در نظام سوسياليستي را از طريق فانتزي بهتر مي‌توان نشان داد.