«بوي سنبل...»؛ صداي برخورد ليوان‌هاي پر يا خالي با سطح ميزها يا پيشخان؛ همهمه گنگ كساني كه به چايخانه وارد مي‌شوند؛ بخار متصاعد از سماورها و ليوان‌هاي چاي در فضا و زير سقف بلند چايخانه؛ و آن بو ـ دود «اشنو»هايي كه هوا را آكنده بود از همان اول صبح. و هنوز «ناله چنگ...» و باز: «جلوه گل...»