«اين روزها در هر شركتي حداقل يك نفر هست كه آرام آرام به سمت ديوانه شدن مي‌رود.» باب اسلاكوم مضطرب و خسته است و از كارش مي‌ترسد. پس چرا بيش از هر چيز دنبال فرصتي است تا بتواند در گردهمايي بعدي شركت سخنراني كند؟ هلر، در اين كتاب طنزآميز و تيره، ما را به گردشي در گردونه ديوانه‌كننده كار مي‌برد. محل كار هلر مهد پارانويا، تهور و شوخي‌هاي تهوع‌آور است و تا ابد پرسشي ديرين بر آن سايه افكنده است؛ واقعا كيست كه اين نمايش را اداره مي‌كند؟ كار يكنواخت و ملال‌آور روزانه‌مان، وقتي به قلم هلر در بيايد، هيچ‌وقت آن‌قدرها هم پوچ به نظر نمي‌رسد.