"مردگان" آخرين و طولاني‌ترين داستان دوبليني‌ها (1914) است که با داشتن 15،952 کلمه در حد رمان کوتاه هم به شمار مي‌رود. اين داستان به مضامين عشق و شکست و مرگ و ماهيت هويت مي‌پردازد. تي. اس. اليوت "مردگان" را «يکي از بزرگ‌ترين داستان‌هاي کوتاهي که تاکنون نوشته شده» توصيف کرده است. «روح گيبري‌يل به حيطه‌اي نزديک شده بود که خيل عظيم مردگان در آن ساکن‌اند. پيدا و ناپيداي آن‌ها را احساس مي‌کرد اما از آن سردرنمي‌آورد. هويت خودش داشت در عالمي بي‌نام و نشان و ناملموس محو مي‌شد. عالم ملموس، عالمي که اين مردگان زماني در آن پرورش يافته و زندگي کرده بودند، داشت محو مي‌شد و تحليل مي‌رفت.»