سيلوي و ميشل، شخصيت‌هاي نمايشنامه مجردها در يك بنگاه همسريابي روبه انحطاط كار مي‌كنند. آنها آنقدر از احساسات خود براي زندگي ديگران صرف كرده‌اند كه خود را به فراموشي سپرده‌اند. همديگر را نگاه مي‌كنند، جستجو مي‌كنند و زمان كش مي‌آيند. داستان بسيار ساده‌اي است با خواسته‌هاي ساده: جستجو خوشبختي و با هم خوشبخت بودن... حركت‌هاي سادهه و عادت‌ها، همچون دنياي آبسورد و متفاوت ژاك تاتي، جايگاه مهمي در اين نمايشنامه دارند. مشكل ارتباطي، شخصيت‌ها را آسيب‌پذير كرده است. ميشل و سيلوي به محض اين كه مي‌خواهند ارتباط بگيرند، دچار افراط مي‌شوند و همه چيز متزلزل مي‌شود و درست همين جا است كه به دنيا كمدي خالص گام مي‌نهيم. اين نمايشنامه سرشار از سرزندگي است...