واقعيتي که هو اُپونوپونو ما را با آن روبه‌رو مي‌کند اينست که؛ ما خودمان و به‌تنهايي مسئول تمامي شکست‌ها، ناکامي‌ها، يأس‌ها و نوميدي‌هاي‌مان، البته در کنار موفقيت‌هاي‌مان هستيم. پذيرش اين مسئله بسيار دشوار است و اغلب چنين گفتگوهايي را در درون‌مان برمي‌انگيزند: آخه من که انتخاب نکردم در اين خانواده، يا شهر يا کشور متولد بشوم و اصلاً توي اين قاره زندگي کنم، اگر دست من بود انتخاب مي‌کردم که در خانواده‌اي پولدار و داراي جايگاه اجتماعي بالا به دنيا بيايم، دور و برم پر باشد از آدم‌هاي موفق، ازدواجي موفق و زندگي مشترکي شاد داشته باشم. صاحب فلان شغل و فرزندان سالم و خوشبخت و دوستاني باشم که در تنگناها، سراسيمه به ياري‌ام بشتابند. مي‌دانيد؛ آخه قرباني بودن، آسان‌ترين راه براي فرار از مشکلات و تبرئه کردن و بي‌گناه دانستن خودتان و زحمت حل مشکل را به خود ندادن و البته برانگيختن حس ترحم در ديگران است. ذهن انسان بسيار پيچيده است. به‌راستي که انسان‌ها در گول زدن خود استادند. قرباني بودن هرگونه مسئوليتي را از ما سلب مي کند و از طرفي درگير شدن در روزمرگي و زندگي ماشيني، روزبه‌روز ما را از بُعد معنوي وجودمان دورتر مي‌کند، غافل از آن‌که عارف بزرگ مولانا مي‌گويد: «راه لذت از درون دان نه از بُرون، احمقي دان جُستن از قصر و حصون». آموزه‌هاي عرفان از جمله عرفان هاواييايي و کشفيات فيزيک کوانتوم نيز مويد اين مطلب است که راه سعادت و خوشبختي در درون انسان است، نه در بيرون. بنابراين شما را فرا مي‌خوانم به اختصاص دادن دقايقي از روز به روح‌تان، به خواندن اين کتاب، تا يک بار و براي هميشه به اين يقين برسيد که «من به دلايل کاملاً علمي و ديناميک‌هاي حاکم بر فيزيک کوانتوم مسئول هرآن‌چه در زندگي‌ام هست هستم، چه خوب و چه بد». کتاب حاضر اين حقيقت را به شما اثبات مي‌کند و به شما شجاعتي بي‌بديل مي‌بخشد. پس بخوانيد و در آن تعمق کنيد و هم‌چون يک شيرمرد و يا شيرزن سينه سپر کنيد و نه با زِره و گلوله، بلکه در آرامش و با ذکر جملات شفابخش، با تغيير سطح انرژي‌تان و حل گِره کور افکار و باورهاي مخربي که زاينده‌ي تمام ناکامي‌هايتان هستند «حياتي نو» خلق کنيد، از چنگال ظالم خاطرات رها شويد. شما شايسته‌ي بهترين‌ها هستيد. مبادا آن را از خود دريغ کنيد. سپاسگزارم. دوستتان دارم.