و. ت. استيسوالتر ترنس استيس (17 نوامبر 1886 - 2 اوت 1967) يک کارمند دولتي، معلم، فيلسوف عمومي و معرفت‌شناس بريتانيايي بود که درباره هگل، عرفان و نسبي گرايي اخلاقي نوشت. او از سال 1910 تا 1932 با خدمات دولتي سيلان کار کرد و از سال 1932 تا 1955 در دانشگاه پرينستون در گروه فلسفه استخدام شد. شهرت او بيشتر به خاطر آثارش در فلسفه عرفان و کتاب‌هايي مانند عرفان و فلسفه (1960) و تعاليم عرفان (1960) است. اين آثار در بررسي عرفان تأثيرگذار بوده‌اند، اما به دليل عدم دقت روش‌شناختي و پيش‌فرض‌هاي هميشگي‌شان نيز به شدت.