براي من شگفت‌آور بود كه چگونه ممكن است شخصيتي كه در دوران كار علمي خود و پيش از عزيمت به لبنان و اشتغال به مسئوليت‌هاي اجتماعي، اهل درس و بحث و تدريس بوده و تدريس او هم در حوزه محل توجه بوده و خيلي از علما و مراجع فعلي در درس رسائل و مكاسب ايشان شركت مي‌كردند، اين جنبه از شخصيت علمي او، كه جنبه اصلي ايشان هم هست، در حوزه‌هاي علميه مورد غفلت قرار گيرد و ناشناخته باقي بماند؟امام صدر در حوزه فلسفه و در دانشگاه هم اقتصاد خوانده بود: ولي آن‌ها در حاشيه است و كار اصلي امام موسي صدر، همان‌گونه كه از آثار علمي ايشان هم بر مي‌آيد، جنبه فقاهت است.