ني‌ني: مي‌دونم. تو بيش‌تر هم مي‌بيني. اما سال‌هاست كه نگاه مي‌كني، ده ساله، بيست ساله كه از پنجره نگاه مي‌كني. بيرون، تو باغچه، دختربچه‌ها مي‌دوند. از مدرسه زدن بيرون. كوچولويند، سفيدرويند و لباس‌هاي خال خالي قرمز پوشيدن. هانري: صدايشان را مي‌شنوم. حتي مي‌توانم ببينمشان. ني‌ني: هر روز صبح باغچه آب‌تني مي‌كند و لباس مي‌پوشد. من تمام مدت نگاهش مي‌كنم. ديگر فرصت زيادي براي ديدنش برام باقي نمونده. هانري: من بويش را استنشاق مي‌كنم. به كمك اين رايحه‌ها مي‌بينمش. ...‌