برگر در اين‌جا موضوع فراطبيعت را به معني وجود واقعيتي ديگر كه تعالي‌بخش واقعيتي است كه تجربه روزانه ما درون آن رخ مي دهد به بحث مي‌گذارد و مي‌كوشد نشان دهد در وضعيت مدرن نيز مي‌توان از نشانه‌هاي تعالي در زندگي روزمره سخن گفت، حتي اگر آن‌ها تا حد شايعه تنزل يافته باشند. او كشف دوباره فراطبيعت را، بيش از هر چيز، مساوي با دستيابي دوباره به گشودگي در دريافتمان از واقعيت و كشف دوباره ابعاد حقيقي تجربه‌مان مي‌داند و نتيجه آن را نه تنها غلبه بر تراژدي، آن‌گونه كه متالهان تحت تاثير اگزيستانسياليسم بيش از حد بر آن تاكيد كرده‌اند، بلكه مهم‌تر از آن غلبه بر ابتذال ارزيابي مي‌كند.