درسگفتار روسو مواجهي غافگليرکنندي دلوز و روسو است. دلوز مفاهيم کليدي انديشي خود را از دل انديشي روسو بيرون مي‌کشد و او را به متفکر تکوين و بالقوگي و نهفتگي و فعليت بدل مي‌کند. اهتمام روسو آشتي کشاکش‌هاي فرد و نوع انسان است و دلوز در سراسر درسگفتارها لايه‌هاي مختلف اين مسئله را شرح مي‌دهد؛ از قرارداد اجتماعي و جامعه و فرد و نوع انسان تا شرارت و لئامت و منفعت. شرايطي که لئامت را ممکن مي‌کند در هر وضعيت اجتماعي متعيني برقرار است. به رغم گفته‌هاي پراکندي سبک مغزان و لئيمان، چيزي به نام لئامت بدون منفعت وجود ندارد. هر لئامتي يا از سر منفعت است يا تلافي و جبران. هيچ لئامتي وجود ندارد که ذيل مناسبات سرکوب و منافع پيچيده اجتماعي نباشد. روسو يکي از آن نويسندگاني است که مي‌دانست چگونه مناسبات سرکوب و ساختارهاي اجتماعي پيش شرط آن را تحليل کند.