سفر به سرزمين فرشتگان رماني است پر از تصوير و صحنه. داريوش مهرجويي گويي در اين رمان صحنه‌هاي فيلمي را با قدرت كلامش به تصوير مي‌كشد؛ تصاويري زنده كه تا مدت‌ها در ذهن خواننده باقي مي‌مانند و شهرهاي مختلف را به گونه‌اي توصيف مي‌كند كه خواننده شلوغي و سر و صداي جايي مثل برادوي را انگار خود مي‌شنود و تجربه مي‌كند. رمان سه راوي دارد، مرد و زن و قصه‌گو. آن‌ها روايت رؤياهاي شيرين دو جوان تحصيل‌كرده و بااستعداد را به صورتي دراماتيك به تصوير مي‌كشند، تصويري از رويارويي رؤياهاي رنگارنگ با تيرگي واقعيت‌هاي تلخ؛ گويي توان انسان براي غرق شدن در رؤيا و تحمل سختي حدي نمي شناسد.