امید، آسانِ دشوار است. در نخستین مواجهه با مقوله “چیستى امید” آن را ساده و روشن مى‌یابیم و اما آنگاه که در آن متأملانه نظر مى‌بندیم ماجرا دیگر به سادگى و آشکارگى لحظه نخست نخواهد بود. امید چیست که چندین هزار بنى‌آدم، روز و شبان خود را و خود را به آن گره زده اند و فراغت از آن میسر نمى‌شود ایشان را؟ امید به تخیل گره خورده است و مى‌توان مدعى شد که افراد بى‌بهره از قدرت تخیل نمى‌توانند بهره‌مند از امید باشند. به نظر مى‌رسد یکى از دلایل مقابله حکومت‌هاى تمامیت‌خواه با جریان آزاد هنر نیز جلوگیرى از رشد قوه تخیل در شهروندان است. تخیل در ذهن و دور از هرگونه سد و زندان مى‌روید و آرمان آفرینى مى‌کند و موجب حرکت شهروندان در بند به سمت مقصدى روشن مى‌شود.