احتمالا كم‌تر مفهومي در ادبيات سياسي به اندازه‌ي «راديكاليسم» كاربردي گيج‌كننده پيدا كرده است. لذا اين كتاب مي‌كوشد با تعيين ويژگي‌هايي كم و بيش توافق‌پذير، دركي نسبتا عيني‌تري از چيستي راديكاليسم، تشخيص آن از ساير اشكال كنش‌گرايي و شرايط وقوع آن در بستر تاريخ و اجتماع فراهم آورد. نويسنده تلاش مي‌كند به سنخ‌شناسي گسترده‌اي از راديكاليسم در جنبش‌هاي اجتماعي دست بزند؛ اما تاكيد اصلي او بر موقعيت‌هايي است كه راديكاليسم، انقلاب و تروريسم به رغم تمايزات مشخص، هماهنگي و هم‌پوشاني مي‌يابند. به عبارت ديگر، اين كتاب بررسي جامعي از تقارن جنبش‌هاي اجتماعي راديكال و انقلابي با خشونت‌هاي سياسي ارائه مي‌دهد. كالين بك مي‌نويسد: «با آن‌كه مي‌توان راديكاليسم را بدون خشونت، انقلاب را بدون ترور، و تروريسم را بدون اهداف راديكال تصور كرد؛ اما مباحث اين كتاب... بر حوزه‌هايي كه منعكس‌كننده‌ي اشتراك عمل آن‌هاست متمركزند.» با توجه به سبك، نوآوري قابل توجه و رويكردي كه كتاب به ويژه در پرداختن به بعضي از مسائل بسيار چالش‌برانگيز، از جمله در خصوص رابطه‌ي مذهب، تروريسم و خشونت سياسي دارد، ترجمه‌ي آن در اختيار همه‌ي علاقه‌‌مندان به ويژه پژوهندگان راديكاليسم قرار گرفت. مطالعه‌ي اين كتاب براي دانشجويان علوم‌سياسي، روابط بين‌الملل و جامعه‌شناسي، بسيار سودمند است.