كتاب حاضر جلدي ديگر از مجموعه كتاب‌هاي «در قابي ديگر» است كه به صورت مختصر و مفيد به شرح و بررسي نظريات مهم‌ترين فلاسفه و انديشمندان قرن اخير، به ويژه فلاسفه قاره‌اي، درباره هنر و زيباشناسي، اختصاص دارند. اين كتاب مقدمه‌اي بر كليدي‌ترين رويكردها، نظريات و مضامين فلسفي يكي از مهم‌ترين فلاسفه قرن بيستم يعني ژيل دلوز است كه ايده‌هايش تاثير عميقي بر مسير ورود ما به قرن بيست و يكم داشته است و در واقع بسياري از ايده‌هاي او در قاب‌بندي ديگري جاي گرفته تا پژوهشگران فلسفه و فرهنگ ديداري جسارت و پشتكار لازم براي كشمكش و مباحثه بر سر كارهاي او را بيابند و تكرار و به چالش كشيده شدن پروژه‌هاي مفهومي او را در هنرهاي تجسمي ببيند. دلوز عميقا متاثر از برگسون بود و در آثار او مي‌توان نوعي نظريه زمان يافت كه نظرگاه آن تجربه حيات بود و با تكيه بر آن، دلوز فلسفه زمان خاص خويش را بسط داد، فلسفه‌اي كه بهترين وجه از طريق بازنمايي‌هاي تجسمي آن درك مي‌شود. اين قبيل فلسفه‌ها نيم‌نگاهي به آينده و شيوه زندگي دارند. مراد آن‌كه، ارزش ايده‌هاي دلوز را مي‌توان از يك‌سو با تداوم كارآمدي‌شان و از سوي ديگر در توانايي آن‌ها براي پديد آوردن مفاهيم نو سنجيد.