نقش فيلسوفان آلماني در پيدايش جنبش‌هاي نظري انكارناپذير است و اين مهم با ظهور پدر فلسفه مدرن، ايمانوئل كانت و ابتكارهاي ادموند هوسرل و بارز است. فلسفه آلمان با كارل ياسپرس و مارتين هايدگر بر دو مسير مختلف ادامه‌ي حيات داد و به صورت فلسفه اگزيستانس و هستي‌شناسي ظاهر شد و بعدها به تاويل‌گرايي متفكراني همچون گادامر و بلومنبرگ راه گشود و سرانجام با انديشمنداني چون هوركهايمر، آدرنو، بنيامين، ماركوزه (از نسل اول)، هابرماس، كارل اتوآپل (از نسل دوم)، آكسل هونت (از نسل سوم) به نظريه انتقادي فراباليد. در كتاب حاضر تمركز بيش‌تر بر متفكران نسل اول و سوم است و قصد مترجم از ترجمه و تاليف آن، ايجاد فضايي براي نمايان ساختن چالش دو گفتمان هستي‌شناسي و نظريه انتقادي است.