کتاب پیش‌رو نه طبع آزمایی نویسنده‌ای حرفه‌ای، بل تلاش یکی از ستارگان سینمای هالیوود، جیم کری، است برای این‌که دوربین را کنار بگذارد، قلم به دست بگیرد و ادبیات، سینما و درد را به هم بیامیزد و معجونی تازه بسازد. در این رمان نیکلاس کیج، آنتونی هاپکینز و ستاره‌های بسیار دیگری نیز حضور دارند که بی‌شک درد همه‌ی آن‌ها درد انسان مبتلا به ترس و تنهایی است؛ درد استخوان در گلو مانده تمام قلم به دستان است، به خصوص آن‌ها که همیشه بلندتر خندیده‌اند. قهرمان داستان گاه به‌دنبال مأمن و مأوایی در عشق است و گاه در جست‌وجوی ملجأ و پناهی در معنویت؛ گاه از فرط خنده زار می‌زند و گاه از فرط درد هذیان وار می‌خندد.