فيلسوفان متعددي شباهت ميان آموزه‌هاي فلسفي كتاب ساختار انقلاب‌هاي علمي تامس كوهن با فلسفه‌ي ويتگنشتاين متأخر را نشان داده‌اند؛ اما بايد توجه كرد كه حاصل تأثير بنياديني كه كوهن از ويتگنشتاين گرفت نه صرفاً مجموعه‌اي از آموزه‌هاي فلسفي،‌ بلكه شيوه‌ي فلسفه‌ورزي او بود. از نظر ويتگنشتاين، انديشه‌ي فلسفي رايج ــ متأثر از علوم طبيعي ــ به‌دنبال «تبيين» امور است و، از اين رو، در ميان انبوهي از نظريه‌ها سرگشته و حيران است، در حالي‌كه كار فلسفه صرفاً «توصيف» است و بايد از هر نوع تبييني در فلسفه پرهيز كرد. در واقع، آن‌چه كوهن از ويتگشنتاين وام گرفت همين شيوه‌ي فلسفه‌ورزي بود كه آن را براي فهم تحول و تطور «علم» به كار بست. همه‌ي شباهت‌هاي بعدي ميان آموزه‌هاي فلسفي كوهن با ويتگشنتاين پيامد همين شيوه‌ي فلسفه‌ورزي است. كتاب توصيف فلسفي علم مي‌كوشد تا پس از ايضاح شيوه‌ي فلسفه‌ورزي ويتگنشتاين متأخر، خوانشي جديد از كتاب ساختار انقلاب‌هاي علمي تامس كوهن عرضه كند تا بسياري از ابهام‌هاي مطرح‌شده در خصوص آن رفع شوند.