كتاب حاصر يكي از كتاب‌هاي اورارد است كه در آن به بررسي و مطالعه تئاتر فرانسه در قرن بيستم و نيز تحولات و رخدادهاي مهم و تاثيرگذار بر آن پرداخته است. در اين دوره زماني شاهد گذار از تاتري با «زباني زيبا» به سمت تئاتري پخته و تكامل‌يافته با آثار نويسندگاني چون ژان ژيرودو يا ژان پل سارتر هستيم و از ديگر سو، به تئاتر نو بر مي‌خوريم كه با بيشتر قراردادهاي نمايشي به جاي مانده از زمان ارسطو خداحافظي مي‌كند. اين كتاب نگاهي است به استقلال تئاتر، نقش زبان، ظهور و بروز پديده‌اي جديد در تئاتر به نام كارگرداني،‌ روش‌هاي ايجاد ارتباط بين تماشاگر و نمايش‌نامه و نيز ديگر موضوع‌هاي مرتبط با تئاتر.