صنعت گردشگري در سال‌هاي اخير به يكي از اصلي‌ترين منابع اقتصادي كشورها تبديل شده است تا جايي كه آن را «صادرات نامرئي» نيز مي‌خوانند. سازمان جهاني گردشگري در گزارشي، آمار 1/6 ميليار جهانگرد را براي سال 2020 م. ارائه كرده كه چيزي در حدود 5 ميليارد گردش پولي در روز است و اين رقم چند برابر مجموع درآمدهاي نفتي كشورهاي عضو او پك خواهد بود. از طرفي براساس اعلام سازمان يونسكو، ايران به لحاظ دارايي‌هاي تاريخي و ميراث فرهنگي جزء ده كشور برگزيده جهان و از نظر استعدادهاي خدادادي طبيعي و تنوع اقليمي، جزء 3 كشور نخست جهان به شمار مي‌رود. با اين وجود، سهم ايران از درآمدي‌هاي گردشگري جهان بسيار اندك است. مشكلات فراواني در زير ساختارهاي گردشگري و نبود برنامه‌ريزي‌هاي كلان دراز مدت، از جمله موردهايي است كه در ناچيز بودن اين درآمدها نقش موثري دارد. هم‌چنين نبود برنامه‌هاي بازرايابي و تبليغات در راستاي ساخت برند ملي گردشگري مانع از معرفي مناسب جاذبه‌هاي گردشگري ايران به جهان شده است. چنانچه در صنايع ديگر نيز رايج است، پيش از هرگونه برنامه‌ريزي ابتدا به بررسي و تحليل عملكرد ديگر رقبا در صنعت پرداخته مي‌شود و با اطلاعات به دست آمده از آن، برنامه مورد نظر تدوين مي‌گردد. كتاب حاضر مجموعه‌اي از كمپين‌هاي تبليغاتي كشورهاي موفق در زمينه ساخت برند گردشگري است. موردهاي واقعي مطرح شده در كتاب، نكته‌هاي ارزنده‌اي را از چگونگي طراحي استراتژي برند تا شعار تبليغاتي و لوگو به خوانندگان مي‌آموزد. مطالعه اين كتاب به تمامي فعالان و علاقه‌مندان صنعت گردشگري، بازاريابي، تبليغات و مديران موفق توصيه مي‌شود.