اغلب به گونه‌اي از اگزيستانسياليسم سخن مي‌گويند كه گويي نظام فلسفي منسجمي است و نسبتي خاص با علم اخلاق دارد. معمولا چنين مي‌پندارند كه اگزيستانسياليسم، به واقع، شكل بي‌مانندي از نظريه اخلاق را پديد مي‌آورد. در اين رساله، نويسنده كوشيده است با بررسي تفكر كي‌يركگور و هايدگر به شكلي بسيار موجز و مختصر و نيز بررسي پاره‌اي از آثار اوليه ژان پل‌سارتر با شرح و تفصيل بيشتر شماري از پيش‌انگاره‌هاي مشترك در تمامي متون اگزيستانسياليسم، از بسياري جهات، بيش‌تر به نوعي حالت روحي يا حال شبيه است تا نظامي فلسفي، و به رغم آن‌ كه حال اگزيستانسياليستي به واقع نسبتي با نظريه اخلاق دارد، نمي‌تواند به خودي خود هيچ‌گونه فلسفه اخلاق متمايز و منسجمي پديد آورد.