عكاسي همه چيز من نيست. مي‌توانم بدون عكاسي هم زندگي كنم. هر چند كه در اين 15 سال، اين كار را نكرده‌ام. سرخوش عكس‌هايي هستم كه در اين سال‌ها گرفته‌ام؛ و متوهم ارزش داشته درونشان. به روزهاي رفته و نيامده عمرم نگاه مي‌كنم؛ توامان. حسرت‌خوار شب‌هاي رفته‌اي هستم كه در خانه ماندم و خوابيدم و نرفتم به عكس گرفتن. دل‌بسته شب‌هاي نيامده‌اي هستم كه (بي‌فكر به عكاسي) در خانه خواهم ماند به خواب و خيال.