كتاب اول شخص مفرد، مجموعه هفت داستان است. اين داستان‌ها نيز با همان دغدغه‌هاي هميشگي او نوشته شده‌اند: عشق‌هاي گم‌شده، جواني، موسيقي، كوچه‌هايي كه ناگهان از ياد مي‌روند يا يك خيال و خواب دور. تعليقي كه در همه داستان‌ها وجود دارد و اصولا خصيصه كار اوست خود را به رخ مي‌كشد و مخاطب در بطن داستان‌ها و ماجراها، اندوه‌ها و خوشي‌هايي را درك مي‌كند كه مدام در ذهن نويسنده تكرار مي‌شوند. و باز هم دغدغه زمان؛ زماني گم‌شده يا از دست رفته. موراكامي دلبسته بيدار خوابي‌هاي راويانش است. روياباف‌هايي كه جهان بيرون را مي‌نگرند، تماشايش مي‌كنند اما اتفاق بزرگ‌تري در درون‌شان در حال رقم خوردن است. اتفاقي كه مخاطب بايد كشفش كند.