به اين باور رسيده‌ام كه در پس كل مرض‌هاي مزمن واگير‌دار كه امروزه ما را زير ضرب خود گرفته، خواه فيزيكي باشد خواه رواني، چيزي در خود فرهنگ ما وجود دارد كه به انحراف رفته است. چيزي كه باعث ايجاد درد‌هاي ناخوشايندي‌ست كه از آن‌ها رنج مي‌بريم و از آن مهم‌تر در ايدئولوژي‌مان نقاط كوري وجود دارد كه نمي‌گذارد اين وضع خطرناك را به وضوح ببينيم، چه برسد به اين‌كه بخواهيم كاري برايش بكنيم.