گاهي كه توي پاكت خش‌خشي ام دراز مي‌كشم، به پنجره ي خانه‌هاي گرم و نرم نگاه مي‌كنم و مي‌روم توي فكر و خيال كه زندگي توي يك جاي راحت چه جوري است. اين‌كه حيوان خانگي كسي باشم و صاحبي داشته باشم.