داستان پشت اين اثر:
داستان از اين قرار است که، «ناپوليتن ميلاني، يک، براي ميز 5» پيشخدمت در جهت آشپزخانه‌اي که سرآشپز معروف، رودولفو مونتي “Rodolfo Monti” درحال چشيدن دستور غذاي معروف خود به نام «اسپاگتي پوتانسکا با سس گزنه» بود، فرياد زد. «مممم! اين عاليه، خارق‌العاده ست، غيرقابل مقايسه‌ست!» سرآشپز درحالي که يک رشته دراز اسپاگتي آل دنته را در دهانش فرو مي‌برد، با هيجان فرياد زد و با سروصدا ناپديد شد. «لازانيا بولوني، دو، براي 7» گارسون دوباره با دستور جديد فرياد زد. «صبر کن من يک ماشين نيستم!» سرآشپز در حالي که ششمين اسپاگتي خود را که سرشار از سس بود، مي‌چشيد ماسترو “Maestro” را بخارپز کرد. «اوووم!، غيرقابل قياس، نفيس، استثنائي، شگفت‌آور است!» سرآشپز درحالي که تکه‌اي نان را در سس فرو مي‌کرد و سبيل‌هايش را با آستينش پاک مي‌کرد، نمي‌توانست دست از تکرار آن کلمات با دهان پر بردارد.