خيلي ها به من مي گويند بياييد و تجربيات خود را در زمينه بازيگري و تئاتر منتقل كنيد،خب،چه چيزي را منتقل كنم؟بيايم و به نسل جديد بگويم كه در دوران دبيرستان براي تمرين تئاتر گوشه پارك شهر كه تازه داشتند درخت مي كاشتند و حتي ديوار و نرده نداشت ما مي رفتيم يك گوشه تمرين ميكرديم؟نسل جديد با پارامترهاي امروزي مي گويد خب شما ديوانه بوده ايد!مي خواهم بگويم كه كسي نبود،جا نداشتيم يعني نه وركشاپي بود،نه مركز هنرهاي نمايشي،نه تالار رودكي،نه فلان،نه سنگلج،هيچي،هيچ جايي و ما در اين شرايط تمرين و كار ميكرديم.