داستان پشت این اثر:

داستان از این قرار است، بوی خوش دود چوب در هوا شناور بود. کارگران نانوایی طبق معمول قبل از طلوع آفتاب با سرعت درحال کار کردن بودند. هوگو گیوفریدا “Hugo Giuffrida”با لحنی اطمینان بخش از تجربه 30 ساله خود گفت:«شما باید خمیر را کاملا ورز دهید.» هوگو بدون پیراهن برای تحمل گرمای اجاق، خمیر را روی میز چوبی بزرگ ورز داد، آن را در دو دستش گرفت و با حرکتی عالی، آن را بلند کرد و به پشت پر از عرقش انداخت، دوباره حرکت را تکرار کرد. دوباره، ابتدا روی شانه چپ و سپس سمت راست. وی اظهار داشت: «این تکنیک بافت بسیار خوبی به خمیر می‌دهد. و به علاوه، خمیر به طور طبیعی نمک زده می‌شود.»