کتاب از حال بد به حال خوب نوشته ديويد برنز روان‌پزشک امريکايي است. براي معرفي محتواي اين کتاب کافي است به عنوانش اعتماد کنيد. چه‌کسي است که از حال بد فراري و به دنبال حال خوب نباشد؟ ديويد برنز در کتاب از حال بد به حال خوب با روش‌هاي شناخت‌درماني به شما مي‌آموزد که چگونه به حال خوب برسيد. اين کتاب يکي از معروفترين و کلاسيک‌ترين کتاب‌ها در حوزه خودياري و توسعه فردي است و افراد زيادي آن را مطالعه کردند و از تکنيک‌هاي آن نهايت استفاده را کرده‌اند. خلاصه کتاب از حال بد به حال خوب يکي از خوبي‌هاي اين کتاب اين است که مي‌توانيد به بخش مورد نظرتان در کتاب برويد و بدون مطالعه بخش‌هاي ديگر از محتواي کتاب بهره بجوييد. موضوعاتي که در کتاب از حال بد به حال خوب به آن‌ها پرداخته شده‌اند شامل: افسردگي، فوبيا، تنبلي، ضعف در اعتماد به‌نفس، کنار آمدن با آدم‌هاي دشوار و ضعف در مهارت‌هاي ارتباطي است و هر کدام از اين موارد را با تکنيک‌هاي CBT (شناخت‌درماني) برايشان راه‌حلي ارائه داده است. يک قسمتي از کتاب هم به داروهاي افسردگي پرداخته است. زبان اين کتاب به گونه‌اي است که هم مخاطب عادي هم روان‌درمان‌ها مي‌توانند از آن استفاده کافي را ببرند. اصول شناخت‌درماني اصل اول شناخت‌درماني اين است خلق و خوي انسان بر اساس شناخت‌ها و افکار او شکل مي‌گيرد و افکار شما بر اساس نگرش‌هايتان شکل مي‌گيرد. پس براي فرار از حال بد به حال خوب نياز است در ابتدا نگرشتان را تغيير دهيد. اصل دوم شناخت‌درماني اين است که زماني احساس افسردگي مي‌کنيد که افکارتان تحت تاثير منفي‌گرايي باشد. و اصل سوم بر اين پايه استوار است که افکار منفي شما عموما بر اساس تفاسير غلط و تحريف‌ها اتفاق مي‌افتد. بهترين ترجمه از حال بد به حال خوب کتاب از حال بد به حال خوب نشر آسيم که توسط مهدي قراچه داغي ترجمه شده است را مي‌توان بهترين ترجمه‌ي اين کتاب دانست. ترجمه اي روان و با انتخاب کلمه‌هاي بسيار ملموس و قابل هضم که سبک خاص اين مترجم است و در حوزه‌ي کتاب‌هاي روانشناسي مترجم قابلي به حساب مي‌آيد. کتاب‌هاي مشابه از حال بد به حال خوب اگر موضوع اين کتاب برايتان جذاب بوده است احتمالا کتاب‌هايي چون: زندگي خود را دوباره بيافرينيد، هفت عادت مردمان موثر، هنر شفاف انديشيدن، هنر خوب زندگي کردن و خلق رفتارهاي ماندگار نيز برايتان جالب خواهد بود. قسمت‌هايي از کتاب از حال بد به حال خوب ...بعضي‌ها نه‌تنها از شکست، بلکه از متوسط و معمولي ظاهر شدن هم واهمه دارند. سال قبل به اتفاق يکي از همکارانم در شيکاگو سميناري برپا کرديم. برنامه‌ي بدي نبود. اما در حد بهترين برنامه‌هاي ما هم نبود. دوستم به شدت سرماخورده بود و من هم روحيه‌ي خوبي نداشتم. در بخش سوال و جواب حالت تدافعي گرفتم. چند روز بعد به همکارم گفتم که از برگزاري سمينار شيکاگو بسيار ناراحت هستم. از من دليلم را پرسيد. به او گفتم به نظرم طرز ارائه‌ي ما کمتر از حد متوسط بود. در جوابم گفت: ببين ديويد، تنها در نيمي از مواقع مي‌توانيم بالاتر از حد متوسط قرار گيريم و در نيم ديگر، به اجبار در زير حد متوسط خود هستيم. جز اين غيرممکن است. زيرا طبق تعريف، متوسط يعني معدل، يعني ميانه‌ي راه. در سمينار بعدي تلاش مي‌کنيم که بالاتر از حد متوسط قرار گيريم. با اين توضيح او احساس آرامشي بر من حاکم شد. هدف اين نيست که کنترل همه‌ي احساسات خود را به دست گيريد. اين غيرممکن است. کمي اضطراب قبل از هر سخنراني عادي است. حتي سخنران‌هاي حرفه‌اي هم مضطرب مي‌شوند. وقتي از مبارزه با اضطراب دست مي‌کشيد و مي‌پذيريد که داشتن اين اضطراب تا اندازه‌اي طبيعي است، اوضاع بهتر مي‌شود و مي‌توانيد در مواقعي از آن به عنوان يک نيروي مثبت براي اجراي بهتر سخنراني خود استفاده کنيد.