اثري جسورانه و انتقادي که به مشکلات عميق و سيستماتيک در روان‌شناسي علمي و علوم اجتماعي مي‌پردازد. چيمبرز، به‌عنوان يک روان‌شناس تجربي، هفت «گناه کبيره» را شناسايي مي‌کند که به باور او فرهنگ پژوهش علمي را تضعيف کرده‌اند. اين گناهان شامل انتشار انتخابي (انتشار تنها نتايج مثبت و ناديده‌گرفتن نتايج منفي)، تکرارناپذيري (عدم‌امکان تکرار آزمايش‌ها توسط ديگر محققان)، سوءاستفاده از روش‌هاي آماري و فقدان شفافيت در فرايندهاي پژوهشي است. او با ارائه‌ي مثال‌هاي متعدد و مستند، نشان مي‌دهد که چگونه اين مشکلات به بحران اعتماد در علم روان‌شناسي دامن زده‌اند.