اين کتاب همانگونه که نويسنده آن معترف است بيش از هر چيز از دايانه کالينسون در اثر معروفش پنجاه فيلسوف بزرگ (يييي) ، الگو گرفته است. هرچند تفاوتهايي اين اثر را متمايز مي‌کند؛ کالينسون بايد فيلسوفاني را در کل تاريخ فلسفه گزينش مي‌کرد که براي عامه مردم نيز شناخته شده مي‌بودند؛ کساني چون افلاطون و هابز يا سارتر اما انتخاب جان لچت محدود به فيلسوفان معاصري بود که گاه هنوز در مسير اشتهار قرار داشتند. همچنين اين پرسش تکراري درباره مجموعه پنجاه متفکر کليدي حتي بيش از ديگر آثار مشابه مطرح مي شد که آيا اجماعي بر سر اين گزينش از متفکران و فيلسوفان که گاه در زمان نگارش اثر در قيد حياتند - وجود دارد؟ يعني مهمترين فيلسوفان معاصر در اين فهرست جاي دارند يا ميتوان به اسامي ديگري نيز انديشيد؟ همين چالش سبب جايگزين شدن نامهايي چون آگامبن، بديو، برگسون باتلر ،ها،راوي ،هايدگر هوسرل ماتورانا، ويريليو و ژيژک در ويراست دوم کتاب بوده است. از نظر نويسنده مبناي کار او حتي در انتخاب آثار آگاهي بخش و آموزنده بوده است. لچت براي فهم انديشه هاي معاصر پنجاه متفکر برگزيده کليدي را در ده گروه جاي داده است: ساختارگرايي اوليه پديدارشناسي ساختارگرايي انديشه هاي پساساختارگرا، نشانه شناسي، فمينيسم نسل دوم پسامارکسيسم مدرنيته پسامدرنيته و سرانجام انديشه هاي الهام گرفته از حيات گرايي او اميدوار است اين تقسيم بندي کمک کند خوانندگان جهتگيري فکري متفکران و نيز معنا و مفهوم کلي اين مجموعه را دريابند