هر چند دانش ما درباره «كودكي» بسيار اندك است، ولي طب كودكان اين فرصت را برايم به‌وجود آورده است كه با كودكان معصوم و بي‌آلايش سرزمينم در شرايط سلامت و بيماري‌شان به «گفتگو» بنشينم و تا حدي به دنياي پر رمز و راز و باصفاي آنان راه يابم. كودك يك «بزرگ‌سال كوچك» نيست، هويت و حقوق مشخص دارد، كنشگري اجتماعي و فعال است و حق انتخاب و مشاركت دارد. كودكي حسا‌س‌ترين و مهم‌ترين دوره زندگي است و رشد كودك فرايندي تربيتي، اجتماعي و فرهنگي است كه «گفتگو» در آن نقش تعيين‌كننده‌اي ايفا مي‌كند. كودك، برخوردار از عقلانيت و كنجكاوي، توان يادگيري، صداقت و صميميت و عواطف پاك انساني است و نيازمند درك، احترام، محبت، حمايت و رفاه است. «كودك» براي من الهام‌بخش اين مهم بوده است كه در رابطه با ديگران تلاش كنم از نگاه و زبان «كودك معصوم» درون خود مواجه شوم و در داوري و عمل، خود را در جاي ايشان قرار دهم، اكنون مجموعه اين گفتگوها با كودكان عزيز و خاطرات حاصل از آن همراه با برخي پيام‌هاي بهداشتي و اجتماعي در چهار جلد كتاب با عنوان «چهل كودك» تدوين شده است كه به دوستداران و صاحب‌نظران فرهيخته كودك و كودكي تقديم مي‌شود.