نيم ساعتي از رفتن هدايت به بانک گذشته بود که در کافه باز شد و يه خانم سي وپنج ساله شبيه عکس سياه وسفيد اوا گاردنر، هنرپيشه ي معروف امريکايي، با يه پوشش ساده اما هوشمندانه _ مي دونست تو هواي گرم بايد لباس هاي ياسي و آبي کمرنگ بپوشه و سايه هاي ملايم و خنثي با ته رنگ گلي بزنه _ وارد شد و سلام کرد. محو چهره ش شدم، با اينکه الآن فکر مي کنم چشم هاش زيادي براي صورتش ريز بودن و زاويه ي عجيب وغريبي داشتن و گونه هاش هم زيادي بالا بودن و صورتشو مربعي شکل کرده بودن و لب پايينش هم خيلي پرتر از لب بالا بود و اصلا شبيه اوا گاردنر نبود.