کتاب «گفتمان و حقيقت» اثر «ميشل فوکو» است. در اين مورد آمده است: «پل ميشل فوکو فيلسوف، تاريخدان و متفکر معاصر فرانسوي و واضع اصطلاح "انسان گرايي ضد اومانيستي" است. شهرت فوکو در آن است که او نخستين کسي است که از فرضيه‌ي روشنگري درباره ي عيني بودن شناخت خلع يد کرده است. فوکو عنوان کرد که زبان، حقيقت جهان را بيان نمي کند بلکه بازتابي از تجربه ي شخصي فرد است. فوکو دوبار، از 25 شهريور تا 2 مهر 1357و از 18 تا 24 آبان 1357 به ايران سفر کرد و در اين سفرها، در تهران و قم و آبادان، با برخي از رهبران ملي و ديني و گروه هاي مختلفي که در انقلاب دست داشتند ملاقات کرد. حاصل اين سفرها مجموعه گزارش ها و مقالاتي شد که فوکو براي روزنامه ايتاليايي کوريره دلا سرا نوشت.» اين کتاب را نشر «ديبايه» چاپ کرده و در اختيار خوانندگان قرار داده است.