کتاب چين چگونه سرمايه داري شد ، جزئيات سفر خارق العاده و غالبا اتفاقي اي را که چين طي سي سال گذشته در جهت تبديل خود از يک اقتصاد سوسياليستي بسته کشاورزي به نيرويي غيرقابل انکار در عرصه بين المللي انجام داده است ، تصوير مي کند. نويسندگان بحث در مورد توسعه سيستم چين را با استفاده از منابع اوليه احيا مي کنند. آنها اقناعانه استدلال مي کنند که اصلاحات انجام شده توسط رهبران چين نشان دهنده ي تلاش هماهنگ براي ايجاد يک اقتصاد سرمايه داري نيست ، بلکه انديشه هاي غرب سرانجام با تغيير اساسي در الگوي سوسياليستي خود به اوج خود رسيد و مسيري اتفاقي را براي سرمايه داري به وجود آورد. کوز و وانگ معتقدند که روکرد عملگرا "جستجوي حقيقت از حقيقت" در واقع بسيار بيشتر با فرهنگ چين همخواني دارد. چين چگونه سرمايه داري شد ، عقل دريافتي در مورد آينده اقتصاد چين را به چالش مي کشد و استدلال مي کند که اگرچه چين پتانسيل عظيمي براي رشد دارد ،اما خود اين امر مي تواند به مانعي براي پيشرفت آن به علت تمايل رهبران براي کنترل ، هم از نظر اقتصاد و هم از نظر انحصار ايده و قدرت تبديل شود.