مي‌خواستم حقيقت را بدانم، مي‌خواستم بدانم چه اشتباهي در چرنوبيل رخ داد، چگونه روي داد و چه كسي مسئول آن بود، چگونه رفع شد، و چه درس‌هايي از آن گرفته شد. فاجعه چرنوبيل نخستين بحران بزرگي بود كه تحت رهبري نوپاي جوان‌ترين دبير كل حزب كمونيست اتحاد جماهير شوروي، ميخائيل گورباچف، روي مي‌داد، كسي كه تصميم گرفت تا سه هفته پس از حادثه به مردم چيزي نگويد، تا احتمالا به كارشناسان خود فرصت دهد تا دركي مناسب از اوضاع به دست آورند. او بالاخره در 14 مه، افزون بر ابزار خشم از تبليغات غرب درباره چرنوبيل، به جهان اعلام كرد كه همه اطلاعات مربوط به حادثه را در اختيار مي‌گذارد، و نيز جلسه‌اي بي‌سابقه با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در ماه اوت در وين برگزار مي‌شود. با اين حال كنار گذاشتن چندين دهه سياست كنترل اطلاعات دشوار بود، و در حالي كه گزارش حادثه در اختيار غرب گذاشته شد، در اتحاد شوروي قضيه محرمانه ماند. اين بدان معنا بود كه كساني كه بيش از همه از اين فاجعه متاثر شدند كم‌تر از هر كس ديگري درباره آن مي‌دانستند.