ديدگاه معرفت شناسي کودک، کلمه به کلمه، با حيرت آغاز مي‌شود و براي کودک سوال‌هاي گوناگوني مطرح مي‌شود. کودک استعدادي براي بروزِ خلاقيت دارد که او را در مقابلِ بزرگ‌سالان قرار مي‌دهد. قدرتِ خلاقيت کودک در شور و هيجان و تمايلِ او براي تغييرِ سرنوشت و فعاليت‌هاي بي‌شمارِ مشتاقانه‌اش تجلي مي‌يابد. سخن کودک مظهرِ اجزايي از دنياي پيشِ‌رو است. فعاليت‌هاي کودک بايد سرچشمه شادماني‌اش باشد و کسب عادت‌هاي جديد نه براي محدود کردن، بلکه بايستي سبب افزايش اعتماد به نفس کودک شود. در اين روند، معلم ديگر کسي نيست که صرفاً آموزش مي‌دهد، بلکه کسي است که خودش نيز در گفت‌وگو با دانش‌آموزان ياد مي‌گيرد.