نگاهی به اطراف‌تان بیاندازید، به محل کار و جامعه. تلوزیون را روشن کنید. رهبری بی‌کفایت همه‌جا هست، و البته جای کتمان نیست که اکثرشان مردند. توماس چامارو-پرموزیک در این کتاب جذاب دو سوال مطرح می‌کند: چرا راه برای مردان بی‌کفایت در رسیدن به رهبری هموار است؟ و چرا این راه برای افراد شایسته -به‌خصوص زنان- مشقت‌بار و سخت است؟ چامارو-پرموزیک که چند دهه از عمرش را سرسختانه صرف تحقیقات کرده، به این نتیجه رسیده است که گرچه اکثریت قریب به اتفاق رهبران مرد هستند، اما آن‌ها در قیاس با رهبران زن عملکردی ضعیف دارند. در حقیقت، اکثر سازمان‌ها توان مدیریتی را مترادف با چند صفت شخصیتی مخرب می‌دانند، مانند خودشیفتگی و خودرای بودن. به بیان دیگر، اگر چه چنین ویژگی‌هایی باعث می‌شوند فردی به مقام رهبری برسد، اما همین صفات زمانی که فرد به کار گماشته می‌شود، منجر به شکست و سقوط خواهد شد.