در کتاب «پسر نامرئي» با برايان آشنا مي‌شويد. پسري که هيچ کس به او توجهي ندارد و به هيچ مهماني يا گروهي دعوت نمي‌شود. تا اين که يک دانش آموز جديد از راه مي‌رسد. روزي که جاستين به کلاس آن‌ها آمد، برايان اولين کسي بود که با لبخندش خوش آمدگويي خود را به او نشان داد. وقتي برايان و جاستين در يک گروه قرار گرفتند تا روي يک تکليف مشترک کار کنند، برايان راهي براي نشان دادن استعداد و توانايي خود پيدا کرد.