پرسه در حوالي زندگي پيش از آن‌كه اثري در ستايش عكاسي يا مجالي براي نمايش ادبيات باشد، به نوعي تعامل و هم‌زيستي مفهومي نظر دارد. اتفاقي كه در ميان 2 زبان هنري متفاوت رخ مي‌دهد و كار آن چيزي فراتر از ستايش هنرمند و خالق اثر است. ستايشي اگر هست، باري براي آن لحظه‌هاي ناب و تكرار ناشدني است كه هستي در آن به گونه‌اي خاص جريان مي‌يابد و كلمه و تصوير مي‌كوشند تا شكوه و خلوص آن را برجسته كنند. عكس حاصل توقف عكاس در همين لحظه قطعي است، لحظه‌اي كه مي‌درخشد، ويژه مي‌شود و به سرعت از روزمرگي زندگي فاصله مي‌گيرد.