زني از جنگ‌هاي دور و درازي بازگشته و همچنان زخم‌هاي خودش و همه‌‌ي آن‌ها را که به چشم ديده، با خود حمل مي‌کند. به‌ناگه خودش را روي صندلي و پشت ميز وزارت کشوري مي‌بيند که تا پيش از اين در قبضه‌ي مرداني بوده که هيچ خدايي را بنده نبوده‌اند! اورسولاي پرده‌دري در چنين موقعيتي ايستاده و حق دارد به همه‌چيز و همه‌کس مشکوک باشد، به‌خاصه اگر ماجرا، نشاندن يک زن بر منصب قدرتي مردانه باشد که تا پيش از اين هيچ نبوده جز کارمندي دون‌پايه در سرزميني سرد و خشک و خشن که خشونت مردانه در لايه‌لايه‌هاي تاريخ آن جاري است.