«من بودم كه مثل يكي از هزاران پدري كه از قرار معلوم پدري را در اولويت نسبت به هر چيز ديگري قرار داده بودند، با بچه‌ام مي‌چرخيدم.» چطور مي‌توان پدر خوبي بود؟ مهماني تولد بچه‌ها، تعطيلات ناموفق خانوادگي، كلاس‌هاي تحقيركننده موسيقي نوزادان، دردسرهاي پدر و مادري همه و همه را در روايت صادقانه و گيراي كناوسگارد از زندگي خانوادگي مي‌خوانيد. دقايق مغاير عشق و محبت به بچه‌هايش با كار خسته‌كننده خانه، اين تجربه شخصي يك پدر است و شايد هم به نوعي همه پدران.