در اين مقدمه که بايد به شمه اي از احوال و آثار فکري نيچه» اقتصار کنيم نمي توان دريا را در کوزه آورد. فقط چند بار خواننده را به ژرفي هاي هولناک مي برم تا با من غوطه زند و چند کف از بحر متلاطم افکار بديع او را مي آورم تا مزه اي از آنچه از اين به بعد در انتظار آن است داشته باشد. چون نيچه اظهاراتي دارد که ويژه بت شکن هاست و بت شکني در مشرق زمين قراين بسيار دارد ما بهتر او را خواهيم فهميد چه هر که در مشرق آمده و کسي بوده، کمابيش بت شکن بوده است. اروپائيان او را بيشتر از لحاظ ادبيات و از لحاظ حکمت مي فهمند نه همچون ما از لحاظ بت شکني بت شکني عکس العمل هاي شديد دارد بت شکن اگر پيش ببرد مورد پرستش واقع مي شود و اگر ببازد مورد لعن و طعن و شکنجه و کشتن. «نيچه» به يقين هنوز نباخته است. عقيده من اين است که او کاملاً به آثار فکري شرقي و آنچه در اين آسياي بزرگ به ويژه در عربستان و ايران در عصر پيغمبر اکرم و در فِرَقِ اسلامي واقع شده است واقف گشته و ما حصل را از لحاظ نظر و با عباراتي که خاص اوست بيان کرده و همچون لرزه هاي شديد زلزله، پايه هاي فرهنگي پوسيده و کهنه را به فروريزي آورده است.