هورد در واقع نامي بود که به اورک‌ها و غلامانشان (ترول‌ها و گابلين‌ها) که در درانور (اوتلند) و آزروث به جنگ مي‌پرداختند الحاق مي‌شد. پس از جنگ دوم و شکست کامل اورک‌ها، قدرت تاريک اورک‌ها نابود شد؛ بخاطر همين ترال توانست معنويت شمنيسم خفته در اورک‌ها را بيدار کند و اورک‌ها را به اصالت قديمي شان بازگرداند. در وقايع جنگ سوم ترال موفق شد قراردادهايي با سالار تاعورن‌ها، يعني کايرن سم خوني و شکارچي سايه‌ها، ولجين رهبر قبيله سياه نيزه ترول‌ها ببندد. ارتباط بين سه نژاد (اورک، تاوورن، ترول) بسيار زياد شد؛ تا حدي که ديد فرهنگي مشابهي پيدا کردند؛ اورک‌ها و ترول‌ها به کمک تاعورن‌ها مکاني در کليمدور، به نام دوروتار پيدا کردند و در آن قلعه‌اي به نام اورگيمر ساختند. پس از مدتي آنددها(فورسيکن)، گابلين‌ها و الف‌هاي خونين به هورد پيوستند... وولجين از زخم مهلک خنجر سمي مي گريزد و چن استورمزتوت، او را براي مداوا به صومعه ي شدوپن مي برد. وولجين در آنجا و در کنار انسان عجيبي به نام تيراتان، بايد براي بهبوديافتن، شک و ترديد را از خودش دور کند، اما نفرت و کينه ي کهن ميان هورد و آليانس دوباره خودشان را بروز مي دهند. در همين هنگام، ترول هاي زاندالاري، با خيال بازيابي شکوه پيشينشان، به پانداريا يورش مي آورند و به وولجين فرصتي براي به دست آوردن افتخار براي ترول هاي مي دهند. فرصتي وسوسه انگيز...